خدمتی که باز هم آرزوی استفاده از آن در سال 86 بر دل مشترکان این اپراتور ماند و رفت تا به‌عنوان خاطره‌ای ناخوشایند از اپراتور اول در ذهن کاربرانش باقی بماند. GPRS یا General Packet Radio Service خدمتی است که از طریق آن شما همیشه و همه‌جا آنلاین بوده و می‌توانید از اینترنت استفاده کنید.
شما می‌توانید از طریق رایانه دستی (PDA) یا مرورگر WAP روی گوشی خود در کمترین زمان به اینترنت متصل شوید.با وجود آنکه اپراتور اول بیشترین کاربران تلفن همراه در کشور را به‌خود اختصاص داده است، اما تاکنون نتوانسته است سرویس GPRS را برای مشترکان خود فراهم آورد و این در حالی است که اپراتور دوم یا ایرانسل از بهار سال 86 به‌عنوان اولین اپراتوری بود که خدمات GPRS را برای مشترکان خود فراهم آورد.
البته بعد از گذشت یک ماه سرویس MMS این اپراتور به دلیل اینکه قانون‌های لازم را در این رابطه نداریم، لغو شد و هنوز هم از تاریخ دقیق ارائه آن خبری منتشر نشده است. همچنین قرار شد تا پس از ارائه گزارشی توسط کارشناسان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات برای جلوگیری از تبادل داده‌ها و اطلاعات مغایر با قانون، شرع و اخلاق عمومی در سیستم MMS، دستورالعمل تهیه سخت‌افزار، نرم‌افزار، تجهیزات لازم و سایر سازوکارهای مقتضی برای صیانت از فضای شبکه‌های اطلاع‌رسانی را به شرکت‌های طرف قرارداد اعلام کند تا پس از فراهم آوردن تمهیدات فوق و تایید وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، خدمت MMS ایجاد و فعال شود.
آنچه گذشت
نخستین اظهارنظر درباره ارائه این سرویس در فروردین ماه سال 86 و با آغاز به کار این سرویس توسط اپراتور دوم صورت گرفت. قرار شد تا شهریورماه این خدمت برای تعداد محدودی از مشترکان تهرانی (حداقل دو میلیون نفر) فعال شود. در آن زمان سیدعلی علویان، رئیس هیات‌مدیره شرکت ارتباطات سیار از باز‌شدن پاکت‌های مناقصه برای انتخاب شرکت ارائه‌‌کننده خدمت GPRS خبر داد و اعلام کرد تا 25 شهریورماه برنده نهایی این مناقصه مشخص می‌شود. به گفته علویان، 3 ماه فرصت برای نصب و راه‌اندازی این خدمت نیاز است که با در نظر گرفتن این زمان انتظار می‌رود اواخر آذرماه 86 ارائه این خدمت ابتدا از شهر تهران آغاز و به‌تدریج در دیگر شهرها نیز ارائه شود.
در همان زمان که قرار بود این آیین‌نامه تا شهریور ماه به سرانجام برسد،محمود خسروی، رئیس سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، در این زمان تنها از تدوین پیش‌نویس آیین‌نامه مربوطه خبر داد و گفت:«پیش‌نویس اولیه آیین‌نامه MMS برای نظر نهایی به کمیسیون تنظیم مقررات ارائه خواهد شد و پس از آن به اپراتور دوم تلفن همراه که در زمان حاضر این سرویس را دارد، ابلاغ می‌شود.»
هرچند که تا بهار 87 خبرهای زیادی در این منوال آمد و رفت، اما بهار آمد وMMS نیامد. رئیس سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی در آخرین خبر از وضعیت ارائه خدمت MMS می‌گوید که آیین‌نامه هنوز به تصویب نهایی مراجع ذی‌ربط نرسیده است و آیین‌نامه MMS برای تصویب نهایی توسط مراجع مربوطه در جریان است.
وی با بیان اینکه ابلاغ این آیین‌نامه منوط به تصویب مراجع مربوطه است می‌افزاید:«آیین‌نامه MMS پس از تصویب نهایی و اعمال نظر نهادهای مربوطه از طریق سازمان تنظیم مقررات به اپراتورها ابلاغ می‌شود.»
در همین باره وفا غفاریان، رئیس هیات‌مدیره شرکت مخابرات ایران، عدم‌حمل تجهیزات خریداری‌شده از سوی شرکت خارجی را دلیل اصلی تاخیر در ارائه این سرویس عنوان می‌کند و می‌گوید:«دلیل اصلی این تاخیر، کوتاهی شرکت فروشنده خارجی در حمل به‌موقع تجهیزات فوق به ایران است.» او همچنان تاکید می‌کند که شرکت مخابرات ایران، به‌صورت مداوم پیگیر این موضوع بوده و تا زمانی که این تجهیزات نصب نشود، امکان ارائه این سرویس‌ها وجود ندارد. نکته اینجاست که تا زمانی که تجهیزات مربوطه در اختیار نباشد، به زمان‌بندی‌ها نمی‌توان اعتماد کرد.
علت واقعی عدم‌عرضه MMS چیست؟
هرچند مسئولان مربوط وزارت ارتباطات صحبت از واگذاری خدمت تازه‌ای در زمینه تلفن همراه می‌کنند و می‌گویند که باید زمینه فرهنگی لازم برای استفاده صحیح از آن در جامعه فراهم آید تا بتوان زمینه لازم برای پیگیری جرم را بر روی این سرویس فراهم آورد، اما شنیده‌ها حاکی از آن است که دخالت صدا و سیما برای پیشی گرفتن در ارائه این خدمت، یکی دیگر از مشکلات به تاخیر افتادن آن است.
سؤال این است که با توجه به رشد روزافزون و فزاینده تکنولوژی در جهان چرا برخی اختلافات موجب تاخیر یا عدم‌واگذاری یک سرویس تعریف‌شده برای تمام جهان می‌شود و همچنین چرا همواره مسئولان ما به فکر پاک کردن صورت مسئله به جای حل مسئله هستند؟
البته حداقل برای اصحاب رسانه در حوزه فناوری اطلاعات این ادعاها تازگی نداشته و در موارد مختلفی در سال‌های قبل نیز اتفاق افتاده است.
چند سال قبل هم بر سر اینکه چه کسی مسئول و تصمیم‌گیرنده تجارت الکترونیک و تحقق شعارهای آن باشد، وزارت بازرگانی و شورای عالی اطلاع‌رسانی به بحث و جدل‌های بسیاری می‌پرداختند که گاهی اوقات به جنگی تن به تن مبدل می‌شد. اما این مسئول یا آن مسئول و این وزارتخانه یا آن یکی، بالاخره کودک مظلوم تجارت الکترونیک بی‌نصیب از مهر والدین واقعی‌اش می‌ماند.
در انتها...
اپراتور دوم بعد از چنین اتفاقی دچار خسارت سنگینی شد چون همانطور که گفتیم تنها برگ برنده این اپراتور ارائه خدمت‌هایی نظیر GPRS و MMS بود. خوب بالطبع بعد از لغو خدمت MMS ایرانسل حجم زیادی از مشتریان خود را از دست می‌داد چون برای کاربران جوان ارسال تصاویر و فیلم شاید هیجان‌انگیزتر از استفاده از اینترنت همراه می‌نمود و باید چاره‌ای اندیشیده می‌شد.
به‌نظر می‌رسد روی آوردن این اپراتور به دادن جوایز بزرگ و گران‌قیمت، تدبیری بود که مدیران این شرکت برای جبران این خسارت اندیشیده باشند. همچنین شاید تاخیرهای طولانی در تدوین و تصویب آیین‌نامه از طرف همراه اول برای خریدن وقت باشد تا این اپراتور دولتی بتواند از نظر فناوری، خود را به سطح اپراتور دوم برساند و از قافله این رقابت برای درآمدزایی عقب نماند. طبق نظریه هزینه- فایده اپراتور اول دنبال به‌دست آوردن سود کلانی خواهد بود که از بازار تبادلMMS نصیبش خواهد شد. البته هزینه را دیگران می‌دهند و سودش را همراه اول می‌برد!
